Van vertrouwen naar wantrouwen en weer terug (ingezonden)

De fractievoorzitters van de coalitiepartijen van CU, PvdA en SGP lieten op 2 december jl. een ingezonden brief plaatsen op deze website. Ze gaven aan teleurgesteld te zijn over het wantrouwen van de oppositiepartijen en het feit dat deze partijen tijdens de raadsvergadering van 24 november het vertrouwen in Wethouder Rietman hebben opgezegd. De coalitiepartijen halen daarbij de input van de insprekers aan die op basis van WOO-verzoeken hebben aangetoond dat de wethouder meer wist van de plannen van OKG om windmolens te plaatsen in de Mastenbroekerpolder dan hij eerder had aangegeven. Ik heb meerdere problemen met deze ingezonden brief.

Ten eerste wordt volledig voorbij gegaan aan de inbreng van de mensen die hebben ingesproken op de gemeenteraadsvergadering van 24 november en dan met name diegenen die daar spraken over het plan rondom de windmolens. Één van de sprekers had 5.000 pagina’s doorgenomen en kon citeren uit e-mails die onder meer wethouder Rietman zelf had geschreven. Dit betreft dus niet een losse flodder van een boze burger, maar gedegen onderzoek op basis van openbare stukken. Door te zeggen dat een beeld wordt geschetst dat niet overeen stemt met de werkelijkheid, doe je het belang van deze mensen volledig teniet.

Ten tweede spreekt hieruit dat het college het moeilijk vindt met kritiek om te gaan. Ik heb daar afgelopen jaar zelf ervaring mee opgedaan ten aanzien van de vergunning die is verleend voor de Gildenweg. Ik heb meerdere keren bij één van de coalitiepartijen aan de bel getrokken, maar er werd niets mee gedaan. Dit ging uiteindelijk zelf zover dat ik de betreffende wethouder moest uitleggen hoe een termijn werkt in een besluit dat hij zelf had geschreven. Nota bene de rechter moest er aan te pas komen om uiteindelijk het college tot de juiste actie te bewegen. Het zou dit college passen als zij de kritiek die zij krijgt niet alleen maar wegwuift, maar dit zou gebruiken als reflectie op het eigen handelen.

Ten derde zegt de coalitie te willen besturen vanuit vertrouwen en niet vanuit wantrouwen. Zij zou er echter goed aan doen om eens te onderzoeken waar de kritische houding van onder meer de oppositie vandaan komt. Het is deze coalitie die een beeld schept waarin zij de industrie ondersteunt (o.a. met windmolens en hoog bouwen), maar die het de burger moeilijk maakt waar het gaat om kleine zaken (denk aan het moeten verwijderen van 50cm tuin). De coalitie zou er dus goed aan doen om naar zichzelf te kijken en wat zij er aan kan doen om het vertrouwen met de oppositie en de burger te herstellen.

Tot slot nog het volgende. In een recente raadsvergadering werd ik door het één van de coalitiepartijen er indirect van beschuldigd het college te ‘framen’ op Facebook. Er zou geen mogelijkheid zijn voor hoor en wederhoor. Zelfs in een persoonlijk gesprek werd daar op gewezen. Ik zou willen zeggen tegen de coalitie: ‘practice what you preach’. De ingezonden brief is één en al framing van burgers die hun zorgen hebben geuit en de oppositie die voor die belangen opkomt. Als dit de manier is waarop de coalitie wil besturen, dan wil ze feitelijk geen democratie. In een democratie is namelijk volop ruimte voor kritische geluiden, hoe ongemakkelijk deze soms ook zijn. Ik roep de coalitie dan ook op: kom van het pluche en kijk hoe jullie in vertrouwen verder kunnen bouwen.

Jan-Jaap Gobius du Sart, Hasselt