Platteland blijft leefbaar door ‘de mensen zelf’

“Hoe blijft het platteland leefbaar?” Die vraag stond woensdagmiddag centraal tijdens de ‘roots on wheels’-sessie in d’Overtoom in Genemuiden. Een van de antwoorden: meer plattelandseducatie.

Een plattelandsbewoner uit Mastenbroek gaf aan dat ze eens een schoolklas op bezoek had. Een aantal kinderen mocht de stal niet in ‘omdat ze goede kleren aan hadden’. Volgens haar kan er meer begrip voor de plattelandsbewoning en met name de boerenbedrijven komen als mensen er meer over weten.

Een ander vertelde mee te maken dat haar schoolklas op bezoek kwam. “Toen zei een meisje: ‘ik snap niet dat je hierin kan leven’. En we waren nog niet eens op een boerderij.”

Meer plattelandseducatie op scholen zou vergezeld kunnen gaan van streekproducten en bezoeken op het erf. “Ambachtelijk, stoer, terug naar de natuur”, schrijft een deelnemer als kernwoorden op.

Meer bebouwing zou het platteland ook goed doen, stelt een deel van de aanwezigen. “Bijvoorbeeld een rijtje met woningen in Mastenbroek”, denkt iemand hardop. “Daar is gegarandeerd belangstelling voor”, luidt de reactie.

In Zwartewaterland, gezien vanuit Brussel ook platteland, ontbreekt het nog weleens aan starterswoningen, merkt raadslid Margreet Bosma op. “In Genemuiden heb je geen betaalbare starterswoningen.” Een ander: “Daar begint het met tweeënhalve ton.”

Gespreksleider Wijnand Vos concludeert: “Het aanbod wat er was, sloot niet aan bij de behoefte.” Een ander stelt dat het platteland niet vergelijkbaar is met stedelijke gebieden: “Wat de stad heeft, kunnen wij toch niet bieden.”

Met de stelling dat jongeren uit Zwartewaterland vertrekken, is een groot deel het eens. “Als ik kijk naar mijn omgeving, vinden jongeren dit niet een centraal gelegen plek. Dan kiezen ze voor Zwolle of Kampen. En dat zit ook in de bereikbaarheid, er is weinig openbaar vervoer. In het weekend kom je er niet in of uit.” Dat weerspreekt een ander: “met 12 minuten sta je vanaf Hasselt in het centrum van Zwolle. Dat kan het niet zijn.”

Jongeren zijn tegenwoordig meer georiënteerd op de wereld, merkt een jongerenwerker op. “De wereld is groter geworden. En de oriëntatie op de omgeving is kleiner.” Toch zit het leefbaar houden van het platteland niet alleen in het behouden van de jongeren. “Het zijn de mensen zelf die het moeten doen.”