Half jaar vertraging voor dijkversterking Stenendijk

Foto Waterschap Drents Overijssels Delta

De dijkversterkingsproject van de Stenendijk gaat veel langer duren dan vooraf was ingeschat. In plaats van een half jaar, verwachten de uitvoerders dat de operatie dubbel zo lang gaat duren. De werkzaamheden duren tot volgend jaar zomer, eind juni, is nu de verwachting. Dat betekent ook dat de dijk dan pas weer door verkeer is te gebruiken. Aanwonenden van de Stenendijk zijn al geïnformeerd over de vertraging en wat dat voor hen betekent, meldt het waterschap.

Waterschap Drents Overijsselse Delta (WDODelta) en bouwcombinatie Dijkzone Alliantie Stenendijk (DAS) startte in juli met de uitvoering. “We hebben in eerdere communicatie beloofd dat het werk met de kerst klaar is. Dit moeten we helaas bijstellen: het drukken van de damwanden duurt langer dan verwacht. Daarom is de nieuwe planning dat we in het tweede kwartaal van 2023 de dijk open kunnen stellen”, licht projectmanager Luuk Verbij toe.

Reden van de vertraging is dat de ondergrond moeilijk ‘drukbaar’ blijkt. “Voor we deze werkwijze bepaalden, hebben we uiteraard onderzoek en analyses gedaan”, vertelt Verbij. Zo zijn er sonderingen (proefboringen) gemaakt om de ondergrond te bepalen. “Maar we kunnen niet elke meter onderzoeken en dus blijft er altijd een risico. Daar lopen we nu tegenaan: de samenstelling van de grondlagen in combinatie met onze damwandplanken leidt tot moeilijkheden met drukken.” Het feit dat er op dit project uit milieuoverwegingen elektrisch wordt gewerkt, heeft hier geen negatieve invloed op, geeft Verbij aan. “De speciaal voor dit project ingezette elektrische Silent Piler is technisch in staat om de damwanden te plaatsen. Het probleem zit écht in het effect van de ondergrond op de damwandplanken.”

Dikkere damwandplanken

Om de maatschappelijke kosten zo laag mogelijk te houden – de dijkversterking wordt immers betaald van belastinggeld – is bij het uitwerken van de plannen een afweging gemaakt tussen de kosten en de kans op slagen. Op basis daarvan is gekozen voor dunne damwandplanken: minder staal, dus minder kosten. Die afweging is te optimistisch gebleken. Nu blijkt dat het drukken moeilijk gaat, kiest de combinatie toch voor dikkere damwandplanken. Dat maakt overigens voor de kwaliteit van de dijk niet uit, vertelt Verbij: “De dikte van de planken heeft te maken met het inbrengen, het maakt geen verschil voor de hoogwaterveiligheid. Die is bij beide diktes hetzelfde.” Wel levert de keuze voor nieuwe damwandplanken extra vertraging op: de dunne damwanden lagen klaar, maar nieuwe stalen planken zijn in de huidige staalmarkt, met veel schaarste, lastig verkrijgbaar.

De totale kosten voor de uitvoering van de dijkversterking en de restauratie zijn geraamd op 9 miljoen euro. “Omdat er dikkere damwandplanken nodig zijn, schat de bouwcombinatie in dat er zo’n 600.000 tot 800.000 euro aan extra kosten nodig zijn voor de aanschaf daarvan. Maar dat is afhankelijk ook van vraag en aanbod natuurlijk”, meldt een woordvoerder van het waterschap.