Erik van der Kolk stopt met voetballen

Foto Wim Poelhekken

Erik van der Kolk (32) zet een punt achter zijn voetbalcarrière. Een langdurige knieblessure gaf de doorslag in zijn keuze te stoppen. Sinds 2014 voetbalde hij in het eerste van Olympia’28. Van der Kolk stond te boek als een robuuste verdediger en kopsterke pinchhitter. 

Na jarenlang in het tweede elftal van SC Genemuiden te hebben gevoetbald, stapte Erik in 2014 over naar Olympia’28. “Dat jaar ben ik getrouwd en met mijn vrouw in Hasselt gaan wonen. En in mijn team bij Genemuiden stopten veel spelers met wie ik jaren samen had gespeeld.” Uiteindelijk zou hij 7 seizoenen voor de Hasselter hoofdmacht uitkomen. Onder trainer Jarrisch Keizer was Erik 2 jaar aanvoerder en beleefde zijn beste jaren. Een vaste kracht als linker centrale verdediger en “als de nood aan de man was mee naar voren voor oorlog”. Hierbij was hij geregeld trefzeker.

Het was in het laatste seizoen onder Keizer dat de problemen aan de linkerknie begonnen. “Toen sukkelde ik al met de knie, maar kwam er met fysiotherapie vaak doorheen.” Een duidelijke diagnose kwam er lange tijd, ook na een bezoek aan de Isala en een MRI-scan, niet. Uiteindelijke volgde afgelopen november een kijkoperatie waarbij er toch sprake bleek van een gescheurde meniscus. “Zowel de meniscus als het kraakbeen werden behandeld. Ze zeiden toen al dat er een jaar herstel voor zou staan.” Het gaat nu steeds beter, maar klachtenvrij en voetbalfit is de knie nog zeker niet.

Erik kijkt tevreden terug op zijn periode bij Olympia’28. “Ik heb altijd met veel plezier bij Olympia gevoetbald. Daarbij heb ik altijd de ervaring willen hebben om als eerste elftalspeler te voetballen. Dat is mooi gelukt. We hebben ups en downs gehad, zijn gedegradeerd en gepromoveerd.” Kampioen werd hij tussendoor nog toen hij na een blessure een periode bij het tweede meespeelde. Door de blessure en COVID-19 heeft er helaas geen mooi afscheidsseizoen ingezeten. “Ik baal ervan dat ik op deze manier moet stoppen. Maar het is niet anders.” Een definitief afscheid is het zeker niet daar Erik verwacht nog regelmatig op de club te gaan komen. Of dat als supporter, voetbalvader (zoontje van 4) of in een andere rol zal zijn, zal de tijd ons leren.