Kerkuil uit benarde positie bevrijd

door Gerrit Slurink) Zaterdagochtend, na het opstaan, het raam uitkijkend zag ik een raar verschijnsel. Dat er momenteel uilen in de bomen aan de Heerengracht zitten is wel bekend. Meestal zie je ze dan zitten op een dikke tak. Nu zat er één precies tegenover ons huis op een wel erg dun takje met één vleugel uitgestrekt op zijn rug. Dat lijkt mij niet iets wat de hele dag uit te houden is door deze uil.

Wij herinnerden ons nog het voorval van 16 december 2018 toen een kokmeeuw tussen twee bomen vast zat. De meeuw hing tussen twee bomen in, de vleugels gespreid en één poot zichtbaar. Het bleek dat er toen een visdraad in twee bomen vast zat waar de meeuw ingevlogen was en waarschijnlijk diverse keren in rondgedraaid is. Stijf hing de meeuw toen tussen de twee bomen. Nu zat er een kerksuil in de boom zelf vast. Eerst denk je nog van het zal wel goed komen maar nadat wij, na eerst wat plichtplegingen, tegen de middag terugkwamen zagen wij dat de situatie voor de uil niet veranderd was.

Na grondig bestuderen zagen wij dat de uil in het restant van de draad, wat schijnbaar nog vast in de boom zat, was gevlogen. Je kon zien dat een deel van de vleugel vast zat aan dat stuk draad en zo geen kant op kon. Toch maar actie ondernomen en hetzelfde scenario uit de kast gehaald als vorig jaar.  Het maakt het natuurlijk wel een verschil of je een meeuw of een uil probeert zijn of haar vrijheid weer te geven. Eerst de ladder maar uit de garage gehaald en buurman Herman opgetrommeld. Al wel 80 jaar maar nog met een scherp oog en net zoals vorig jaar iemand die weet hoe je een (roof)vogel moet vasthouden.

Getooid met handschoen en schaar wist hij, nadat hij de kop van de uil had vastgepakt en verduisterd had met zijn jas, de veren van de vogel van het visdraad te ontdoen. Daarna werd gepoogd de uil weer in een andere boom te zetten. Dit mislukte en toen ontsnapte de uil uit zijn handen en vloog waarschijnlijk versuft en stuurloos weg en belandde in de gracht. Uit het water kwam hij niet meer en dreef op de vleugels rond. Hij probeerde wel uit het water op te stijgen maar dat lukte niet. Overbuurman Janko die alles vanaf de Brouwersgracht gadesloeg kwam aangesneld met een schepnet.

De uil dreef gelukkig naar de kant en hij kreeg hem te pakken en werd bovengehaald. Daarna werd de uil niet meer in een boom aan de gracht gezet maar door Herman en Janko losgelaten in de tuin van de St. Stephanuskerk, een mooie plaats voor een redding, om vervolgens in een boom te vliegen. Of hij nog weer aan de Heerengracht zijn opwachting maakt weten wij niet maar wij allen houden er in ieder geval een fijn gevoel aan over.”