Het Zwartewaterland-gevoel van Sander Brouwer

De Actueelsites gaan deze zomer op zoek naar het ‘Zwartewaterland-gevoel’. Bestaat dat, hebben mensen dat en wat is dat dan? Waar denken ze aan bij Zwartewaterland en waar komen ze graag? We gaan op bezoek bij bekende en minder bekende inwoners van Zwartewaterland. Vandaag de zesde: Sander Brouwer, bekend van SCEG en de discussies waarin hij zich weet te mengen.

“Ik voel mij naast Gaellemuniger ook zeker een Zwartewaterlander”, zegt Sander Brouwer. “Ik woon in de woonkern Genemuiden van de gemeente Zwartewaterland. Dat is hetzelfde als de vraag: waar woon jij in Genemuiden?”

• Brouwer heeft dan ook een echt Zwartewaterland-gevoel. “Voor mij bestaat Zwartewaterland uit 25.000 inwoners en die zitten op meerdere locaties. We zijn veroordeeld tot elkaar, heet het in de volksmond. Maar zelfstandig blijven was gewoon geen optie.”
• Kleine gemeenten kunnen de huidige wet- en regelgeving niet meer faciliteren, stelt Brouwer. “Zelfs Zwartewaterland kan dat nu niet. Maar we moeten zeer zeker niet opgaan in Zwolle. Het is goed zoals het nu is.” Zwartewaterland werkt samen met onder andere Steenwijkerland op bepaalde gebieden. Een gemeente die voor Brouwer een voorbeeld is.
• “Ze hebben daar acht tot tien woonkernen. Ook daar is chauvinisme, maar kijk naar de corso’s en gondelvaarten. Ik vind het zo knap dat daar zoveel saamhorigheid is. Elke kleine woonkern bestaat uit zo gigantisch veel vrijwilligers, daar mag ik als SCEG’er wel jaloers op zijn.”
• Ook bij die organisatie is samenwerking aan het ontstaan met SCAB (de Hasselter equivalent) en SAKZ, de Sluziger variant. “We zullen niet samengaan, maar samenwerken is niet verkeerd. Dat is ook al bezig. We verschillen wel van elkaar, we hebben bijvoorbeeld verschillende doelstellingen. Maar wellicht kunnen we gezamenlijke activiteiten organiseren. We proeven en ruiken nu aan elkaar en via de bibliotheek hebben we daarvoor een goede ingang.”
• Het houdt het door Brouwer niet gewaardeerde chauvinisme niet tegen. “Ik kan me wel voorstellen dat je je geen Zwartewaterlander voelt, maar ik vind het een bekrompen gedachte. Tegen Hasselters en Sluzigers zeg ik: we zijn plaatsgenoten van elkaar. We wonen alleen in verschillende woonkernen. Dan word je vaak dom aangekeken, zo hadden mensen er nog niet over nagedacht.”
• Over het mooiste plekje van Brouwer in Zwartewaterland is hij heel resoluut. “Op een terrasje in Zwartsluis. En dat is ook het grootste gemis in Genemuiden: dat schreeuwt om volwaardig terras, het liefst aan de kop van de haven.”
• Ook terrassen in Hasselt kunnen hem bekoren, maar daar zoekt hij weer wat anders. “Hasselt heeft gezellige evenementen. Ik zou het bijzonder waarderen dat Zwartewaterlanders elkaars evenementen gaan bezoeken.”
• Zwartewaterlanders kunnen ook veel van elkaar leren, vindt hij. “Heb respect voor elkaar in wat men doet, hoe men denkt en hoe men handelt. Ik roep continu: waarom zullen we blijven doen wat 20/25 procent wil? Dat is omdat ze zo van zich laten horen. Genemuiden is geen plaats die op de schop moet. Maar we hoeven niet in de Middeleeuwen te blijven. Kijk, ik ben christelijk, maar ik hou wel van een open en eerlijk geloof. Ik zal zelf wel weten wat ik doe, en ik laat het ook niet.”