‘Van Hasselt naar Dordt en weer terug’

Zaterdagmiddag was er in de Grote of St. Stephanuskerk in Hasselt een symposium “Dordt in Hasselt”, georganiseerd door de Vereniging Protestants Nederland in samenwerking met gemeente Zwartewaterland. Het symposium “Dordt in Hasselt” in het kader van de Open-Kerkendag vormde de aftrap van een reeks herdenkingenbijeenkomsten van de Synode van Dordrecht (1618-1619) dit jaar 400 jaar geleden.

Tijdens het symposium werd het nieuwe boek van prof. dr. Wim Verboom “De Dordtse Leerregels, een hertaling” gepresenteerd en het eerste exemplaar overhandigd aan burgemeester ing. E.J. Bilder. Emeritus hoogleraar dr. W. Verboom bekende dat hij een zware verantwoordelijkheid had gevoeld bij het hertalen van het belijdenisgeschrift “Dordtse Leerregels” en dat het overzetten van de Leerregels met die archaïsche taal en ingewikkelde zinsconstructies naar hedendaags Nederlands een moeilijke klus was die hem veel hoofdbrekens had gekost.

Prof. dr. Herman J. Selderhuis, hoogleraar kerkgeschiedenis aan de Theologische Universiteit Apeldoorn (TUA) hield een toespraak getiteld: “een belevenis van blijvend belang”. In zijn rede benadrukte de hoogleraar het relatief belangrijke aandeel van de stad Hasselt in de Nationale Synode van Dordrecht. Vanuit Hasselt waren maar liefst twee predikanten aanwezig op de Dordtse Synode die overigens in weerwil van de naam “Nationale Synode van Dordrecht” een internationaal karakter droeg vanwege de een groot aantal buitenlandse theologen op de Synode. Professor Herman Selderhuis – die zelf in Hasselt woont – zei dat de het ‘stedeke’ Hasselt met twee afgevaardigden buitenproportioneel present was, maar “is Dordt ook in Hasselt aanwezig?” Zeer weten, zo stelde de hoogleraar “Hasselt bleef na de afloop van de synode in 1619 voortgaan in de lijn van Dordt. De Synode van Dordrecht heeft tot op vandaag een stempel gedrukt op de prediking en de spiritualiteit van Hasselt en omgeving. Hoewel de accenten niet altijd goed werden gelegd.”

Prof. dr. Wim van Vlastuin, rector van het Hersteld Hervormd Seminarie en hoogleraar theologie en spiritualiteit van het gereformeerd protestantisme aan de Vrije Universiteit Amsterdam, behandelde in zijn rede “Gomarus of Arminius: een debat van eeuwigheidsbelang” de Synode van Dordrecht in de historische setting. Prof. Van Vlastuin tekende de lange aanloop tot het conflict en beschreef de toenemende verdeeldheid die ook politieke consequenties had, wat leidde tot de terechtstelling van Oldebarneveldt door prins Maurits.

Emeritus hoogleraar dr. Wim Verboom hield een lezing in de vorm van een liefdesgedicht, met als titel “Van verkiezing tot volharding: een liefdeslied”. Volgens prof. W. Verboom zijn de Dordtse Leerregels geen droge optelsom van gereformeerde geloofswaarheden maar meer een liefdeslied. In de Leerregels zelf worden de termen bruid en Bruidegom gebruikt als aanduiding voor de kerk en Jezus Christus. Het belijdenisgeschrift (een van de drie zogenoemde formulieren van Enigheid die de grondslag is van de Protestantse Kerk in Nederland en alle gereformeerde kerken) is een en al lofzang op Gods genade. In 5 coupletten (de 5 hoofdstukken) wordt de onverdiende genade, het wonder van verkiezing en volharding , bezongen want de bruid kan de liefde van de Bruidegom Jezus Christus niet klein krijgen”, aldus dr. Verboom die benadrukte dat de Dordtse Leerregels de eenzijdige liefde vanuit God wel voorop zetten, maar dat het daar niet bij blijft omdat ook hier de liefde van twee kanten komt.