Mystieke klanken galmen over Zwartewatersklooster…

Tekst, foto en video: Erik Eenkhoorn

Het loopt tegen schemering wanneer er vanuit verschillende hoeken ééntonige geluiden galmen. Het heeft iets mysterieus; je hoort ze nooit tegelijkertijd, ze wachten altijd op elkaar en je weet niet waar het vandaan komt….

Onder leiding van de ‘Bloasgroep Kop van Overiessel’ is een groepje wandelaars vanuit de Veldschuur vertrokken. De Veldschuur stond vandaag, de laatste dag dat de Midwinterhoorns blazen, in het teken van de traditionele Midwinteractiviteiten. De breidames ‘van de vrouwen van Nu’ waren te gast en mensen konden genieten van prachtige breiwerken.

Ook was de Midwinterhoornbouwer Gerrit Tijhof in de Veldschuur om het één en ander te laten zien over de bouw van een Midwinterhoorn. Zo zijn er verschillende hoornen. De latjeshoorn, de natte hoorn en de tweedelige hoorn. In de meeste gevallen wordt de laatste van de drie gebruikt. Deze wordt aan elkaar verbonden met lijm. De natte hoorn zie je vrijwel niet omdat hij te zwaar is.

De laatste dag dat de Midwinterhoorn te horen is, is op Driekoningen (vandaag). Daarom werd er het kampvuur ook het Driekoningenverhaal vertelt. Sterrenkundige Wim Verdoold ging op zoek of de ster van Driekoningen nog in het sterrenfirmament staat. Dit ging afwisselend met zang en viool. En onder een heerlijke geur, want met bakker Ton konden er heerlijke ‘broodjes zuurkool’ gebakken worden.

Tijdens de wandeling door Zwartewatersklooster werd er in een stal door Hennie Meerveld een winterverhaal vertelt. Daarna werd er verder gewandeld, onder de mystieke klanken van het bijna donkere Zwartewatersklooster…

Pieter Polman sprak met Christian Lameris over het ontstaan van de traditie.

https://www.youtube.com/watch?v=nHTkxQFg1n8