Peter Ros verlaat ‘kerk met tap’

Oké, het is niet prominent aanwezig. Maar als je de zaal in komt, kun je hem wel zien: de tap. In de Ichthuskerk. Tekenend voor de gemeente, vindt vertrekkend dominee Peter Ros die binnenkort Hasselt verruilt voor Joure. “Die tap is een beeld van hoe wij als gemeente kerk willen zijn.”

De gemeente, waar de openstelling van het ambt voor vrouwen bijvoorbeeld nooit een issue was, wil onderdeel zijn van de Hasselter samenleving. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de open deuren tijdens het W.G. van de Hulst-festival, maar ook in de participatie in Hassailt door samen met De Baak en de Rooms-Katholieke Parochie een viering te organiseren.  

Recent ontstond binnen de Protestantse Kerk in Nederland discussie over de ‘houdbaarheidsdatum’ van een predikant. Die zou niet langer dan twaalf jaar in een gemeente moeten blijven. “Ik heb daar zo mijn gedachten over”, zegt Ros, die maar liefst 15 jaar in Hasselt was. “Zoiets legt een managementgedachte op het ambt. Maar predikant zijn, dat is met mensen meeleven en een aspect daarvan is zeker dat je onder de mensen bent.”

En dat heeft hij gedaan, al die jaren. “Je kent wel vooral de actieve mensen en de mensen waar iets mee is geweest, zoals sterfgevallen of ziekte.” Die mensen zal hij gaan missen, zegt Ros. “In Joure kom ik in een team met drie predikanten en twee kerkelijk werkers. Dat zal heel anders zijn.”

In Hasselt was Ros veelal onderdeel van de plaatselijke samenleving.  Zo was hij mede-oprichter en secretaris van de stichting Herdenking Joods Leven Zwartewaterland. Die realiseerde onder andere het leggen van Stolpersteine in Zwartsluis en een monument op de Joodse begraafplaats in Hasselt. “Ik heb dat met heel veel plezier gedaan, maar ga daar nu ook weg. Ter gelegenheid van mijn afscheid heb ik een brochure gemaakt.” Daarin schrijft Ros over de Joodse begraafplaats en degenen die daar begraven liggen. Het boekje ligt inmiddels bij de drukker.

En dan is het klaar. Komende zondag neemt Ros afscheid van de Ichthus-gemeente. “Je trekt je wortels uit de grond. En ja, dat doet zeer.”