Excursie toont Hasselt van zijn mooiste kant

Tekst en foto's Erik Driessen

“De kalkovens, uit 1655…”, begint stadsomroeper Drikus van der Kolk donderdagmiddag zijn betoog tijdens weer een excursie naar de kievitsbloemen. Aan boord van de boot van Varenindewieden uit Zwartsluis zitten belangstellenden die her en der vandaan komen. “Meestal kom ik net op gang, als we er zijn”, waarschuwt Van der Kolk meteen, maar een ‘bukken’ van schipper Ferdinand Dijkstra laat hem toch onderbreken. De boot nadert een brug.

Het eerste deel van de excursie van Hanzestad Hasselt Marketing is voor rekening van Van der Kolk. “Stadsgek en stadsomroeper liggen dichtbij elkaar”, glimlacht hij ergens in de grachten van Hasselt, op weg naar het Zwartewater en uiteindelijk De Brommerd, tegenwoordig omgedoopt tot ‘land van de kievitsbloem’. Met de strakblauwe lucht ligt Hasselt er op zijn mooist bij. De verhalen van Van der Kolk doen de rest. “Tussen deze brug en de volgende brug lag vroeger een klooster”, vertelt hij alweer een wetenswaardigheid.

Op het Zwartewater wijst hij naar een boerderij bij de Stenendijk. “De Prins heet die…er wordt gezegd dat het te maken heeft met de komst van Prins Maurits. Vroeger hadden de boeren onderhoudsplicht voor de stenen zeewering. Daarom is het ook een allegaartje aan stenen”, gaat Van der Kolk verder, terwijl boswachter Johan Dammers door zijn verrekijker in de verte tuurt. Hij ziet vermoedelijk de eerste kievitsbloemen al staan, maar kijkt ook naar gevogelte wat voorbij trekt. Een vrouw uit Hoenderloo is verrukt over de aanwezigheid van een ooievaarsnest, dat bevolkt is. “Ooievaars zie je bij ons niet…”, verklaart ze haar enthousiasme.

Ze is speciaal voor de kievitsbloemen naar Hasselt afgereisd. “Ik heb vooral interesse in bloemen en planten die massaal bloeien, zoals hier blijkbaar het geval”, legt ze uit. Ze is benieuwd of de paarse en witte bloemetjes al wel in bloei staan. In haar tuin is dat nog niet het geval. Dammers kan haar even later geruststellen. “De kievitsbloemen bloeien dit jaar eerder en massaler dan ooit”, zegt de boswachter. De grootste bloeiperiode is zelfs al achter de rug, al heeft dat het voordeel dat hij ook uitgebloeide bloemen kan laten zien. Die zijn aan het einde van een levensduur van zeven jaar gekomen.

Het is vervolgens even wat manoeuvreren voor Dijkstra om de boot zodanig aan te meren dat de passagiers zonder natte voeten het land van de kievitsbloemen kunnen betreden. Dat lukt uiteindelijk. Dammers vertelt dan tijdens een rondwandeling alle wetenswaardigheden over de ‘Zwolse tulp’, terwijl de eerste mensen al languit in het gras gaan liggen. Armen vooruit, camera in de hand, zo dicht mogelijk bij de kievitsbloem. Anderen zijn onder de indruk van de paarse gloed over het land. “Pas op hoor, u staat er bijna op één…”, wijst iemand de boswachter op de nabijheid van een kievitsbloem.

Als de bloeiperiode echt voorbij is, komt Hendo Hogeboom met zijn machines het land maaien. Daarna komen nog weer andere zeldzame bloemen tevoorschijn. Voor het tweede jaar kunnen wandelaars daarvan ook genieten. Sinds vorig jaar ligt er een wandelpad door De Brommerd. De provincie Overijssel had die wens. Het haalt de noodzaak van een excursie per boot wellicht een beetje weg, maar de tocht over het water levert zonder meer extra waarde op. “Met mooi weer op het water…wat wil je eigenlijk nog meer”, zegt iemand.

Dat zonnetje komt een echtpaar goed uit. Ze staan op een camping in Dalfsen en hebben een ijskoude nacht achter de rug. Delen van het grasveld waren zelfs bevroren. “Dan is dit wel even lekker…”, lachen ze. De tochten naar de kievitsbloem laten Hasselt van zijn mooiste kant zien, zoveel is wel zeker.